Ανάκαμψη και ανθεκτικότητα για την μικρή επιχειρηματικότητα

της Αναστασίας Λάμπου

Προέδρου του Εμπορικού & Προμηθευτικού Συλλόγου Ξυλοκάστρου

Σε εποχές πρωτόγνωρες λόγω της παγκόσμιας πανδημίας, μετά από 10 χρόνια βαθιάς οικονομικής κρίσης και συρρίκνωσης του εθνικού Α.Ε.Π., με τον ιδιωτικό τομέα (λιανεμπόριο, εστίαση, τουρισμός) να αναζητά λύσεις – οξυγόνο για την επόμενη ημέρα, την στιγμή που οι κοινωνικές ανισότητες μεγεθύνονται και η εγκληματικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο με αλλεπάλληλα κρούσματα, οι συναινέσεις και οι συνέργειες είναι μονόδρομος.

Ο εποικοδομητικός διάλογος, η αλληλοκατανόηση και η δημιουργική σύνθεση μέσω διαφορετικών θέσεων, αντιλήψεων, ιδεολογιών και συμφερόντων, πέρα και πάνω από ευκαιριακά μικροκομματικά οφέλη, μακριά από τον λαϊκισμό και την δημαγωγία, είναι μονόδρομος. Ως εμπορικός κλάδος έχουμε υποστεί αλλεπάλληλα και εκτεταμένα κλεισίματα (lockdowns) και τηρήσαμε – τηρούμε όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά πρωτόκολλα με σεβασμό στους πελάτες μας και στον συνάνθρωπό μας, χωρίς να έχουμε λάβει αντικειμενικά και αναλογικά τις δέουσες ενισχύσεις. Επιπρόσθετα, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε την Ελληνική περιφέρεια και δη τις μικρές πόλεις να έχουν απολέσει υπηρεσίες (εφορίες, δικαστήρια, αστυνομικά τμήματα, ταχυδρομεία, τραπεζικά καταστήματα) και να υπάρχει μία μονοδιάστατη συγκέντρωση τους κυρίως στις έδρες των νομών.

Είναι υπαρκτές και σεβαστές οι ανάγκες τους για οικονομική βιωσιμότητα, για διοικητική αναδιάρθρωση, για παροχή ποιοτικότερων υπηρεσιών και όλοι επικροτούμε την προώθηση της ψηφιοποίησης και των σύγχρονων τεχνολογιών τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα της χώρας. Παράλληλα όμως, σημαντικές ιδιωτικές εταιρείες και ιδιαίτερα τα μέλη της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και η Τράπεζα της Ελλάδος, έχουν εθελοντικά δεσμευτεί σε αποδοχή των αρχών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (Ε.Κ.Ε.) και μάλιστα έχουν θέσει και διαφημίσει με κάθε τρόπο την δέσμευσή τους σε πολιτικές με επίκεντρο τον Άνθρωπο & την Κοινωνία.

Τον Άνθρωπο & την Κοινωνία, που εν μέσω Covid & παρατεταμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης βιώνει το κλείσιμο τραπεζικών καταστημάτων ανά την χώρα, γεγονός που δεν συμβάλει ούτε στην οικονομική ανάπτυξη των περιοχών μας ούτε στην στοιχειώδη εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών μας μετατρέποντας μας σε πολίτες υποδεέστερης κατηγορίας.

Αναγκαία για κάθε τόπο η τράπεζα

Ο τοπικός τραπεζικός υπάλληλος αποτελεί για εμάς την ανθρώπινη υπόσταση της τράπεζας, προσδίδει ανθρώπινη υπεραξία στις επαφές και συναλλαγές, ενώ παράλληλα αποτελεί τον έγκριτο και έμπιστο σύμβουλό μας στο μέτρο και όριο των αρμοδιοτήτων του. Ιδιαίτερα δε για τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας, η μη προσβασιμότητα στα τραπεζικά καταστήματα προκαλεί μία επαυξημένη δυσχέρεια. Και όλα αυτά από τον τραπεζικό τομέα που έχει δεχθεί προνομιακή προστασία από το Κράτος, που έχει επανακεφαλαιωθεί κατ’ επανάληψη, που δρα διαχρονικά  με υπέρμετρες χρεώσεις και που παραμένει απών από την στήριξη των πολύ μικρών, μικρών & μεσαίων επιχειρήσεων τα τελευταία δέκα χρόνια!

Δυστυχώς αποσπασματικές δράσεις «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» και χορηγίες αθλητικών και πολιτιστικών γεγονότων εκ μέρους των τραπεζών δεν μπορούν να καλύψουν το έλλειμμα ουσιαστικής – δίκαιης χρηματοδοτικής στήριξης στον Άνθρωπο & στην Κοινωνία, την τελευταία δεκαετία. Ένα έλλειμμα που χωρίς τις απαραίτητες από καιρό νομοθετικές εκ μέρους της Βουλής πρωτοβουλίες, επιτείνει τα προβλήματα βιωσιμότητας πολιτών και επιχειρήσεων και ενδεχομένως να δημιουργήσει σε μία αφυδατωμένη οικονομικά κοινωνία, αθέμιτες συνθήκες για ανάπτυξη παράνομης δράσης παρατραπεζικών κυκλωμάτων – τοκογλυφίας.

Τον κίνδυνο αυτό είχε διαπιστώσει από το 2020 νομοθετώντας για τις μικροπιστώσεις (Ν. 4701/2020) ο Υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων κος Α. Γεωργιάδης δηλώνοντας: «Ο θεσμός αντικαθιστά τη μάστιγα της τοκογλυφίας με θεσμικό τρόπο, πολύ λογικότερα επιτόκια και καθαρές συναλλαγές. Έτσι μικρές επιχειρήσεις θα μπορούν πολύ γρήγορα να αποκτούν πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια χωρίς να υπάρχει τραπεζικός δανεισμός. Ο τόκος θα είναι σε λογικά επίπεδα και θα είναι ελεγχόμενος από το κράτος».

Ας ελπίσουμε ότι σύντομα ο νόμος για τις μικροπιστώσεις που ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα πριν ένα χρόνο (30/06/2020) θα ενεργοποιηθεί στην πράξη καθώς προβλέπει την πρόσβαση σε μικρή ροή χρηματοδότησης για πολύ μικρές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες χωρίς εμπράγματες εξασφαλίσεις. Αποτελεί ένα πρώτο θετικό βήμα αλλά υπολείπονται αρκετά ακόμη σε επίπεδο νομοθεσίας. Είναι η στιγμή όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου να συνεννοηθούν και να συμφωνήσουν σε βασικές αρχές για τον κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο των τραπεζών ιδιαίτερα δε σε περιοχές όπου το επικείμενο κλείσιμο των τραπεζικών καταστημάτων δημιουργεί δυσχερείς συνθήκες σε επίπεδο καθημερινότητας και ενδεχομένως επιτείνει τις κοινωνικές ανισότητες. Μεμονωμένες και αποσπασματικές αντιδράσεις τοπικών παραγόντων – αιρετών για αποτροπή των ήδη ειλημμένων αποφάσεων είναι θετικές αλλά εν τοις πράξεις ανίσχυρες και αναποτελεσματικές.

Τις νομοθετικές βελτιώσεις μέσω Κοινοβουλίου αλλά και την συμμόρφωση των τραπεζών στις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνη όπου εθελοντικά έχουν αυτοδεσμευτεί, πρέπει να στηρίξουμε κεντρικά, στρατηγικά και συντονισμένα οι Δήμοι μέσω της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Ε), οι Περιφέρειες μέσω της Ένωσης Περιφερειών της χώρας (ΕΝ.Π.Ε) και εμείς ως έμποροι μέσω της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας (Ε.Σ.Ε.Ε.). Ο κοινωνικός και αναπτυξιακός ρόλος του τραπεζικού τομέα είναι απαραίτητος τόσο για την κοινωνία & την επιχειρηματικότητα όσο και για τις ίδιες τις 4 συστημικές τράπεζες, εδραιωμένος σε μία νέα win – win σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και επαρκούς – ασφαλούς χρηματοδότησης.

Μέσα από αλληλοσεβασμό, συναινέσεις και άμεσες συνέργειες (Κοινοβούλιο, Τράπεζες, ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ, ΕΣΕΕ) με απαρχή αυτά τα βασικά και θεμελιώδη βήματα σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, το μέλλον της ιδιωτικής μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας της χώρας μας έχει ελπίδες να παύσει προοδευτικά, να είναι επισφαλές και αβέβαιο, με ότι θετικό αυτό συνεπάγεται για την βιωσιμότητα της κοινωνικής συνοχής. Με αυτόν τον τρόπο ενεργητικής διαβούλευσης, βάσιμα θα αισιοδοξούμε ότι το Εθνικό Σχέδιο ανάκαμψης & ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και οι προβλεπόμενες δράσεις του, είναι εφικτό να αποτελέσουν εφαλτήριο ανάπτυξης με απτά αποτελέσματα στην κοινωνία και στην μικρή επιχειρηματικότητα.